- məzlumanə
- <ər. məzlum və fars. . . . anə> bax məzlum-məzlum. Məzlumanə xahiş. – Mehriban, dərdli başını məzlumanə bir tərzdə qaldırıb . . baxdıqda Səlimi gördü. S. H.. Nə düşkün bir sehr, yarəb! Nə məzlumanə bir fitrət! H. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.